Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΓΚΑΙΡΙΝΓΚ 

Εκείνη την Παρασκευή 20 Απριλίου του 1945, υπήρχαν ακόμη αρκετοί φανατικοί που ήταν έτοιμοι να γιορτάσουν τα γενέθλια του αγαπημένου τους Χίτλερ. Σβάστικες υψώθηκαν στα ερείπια της πρωτεύουσας και πανό που έγραφαν «Το Βερολίνο χαιρετά τον Φύρερ».
Ο Γκαίρινγκ, ο στρατάρχης της αεροπορίας, είχε ξυπνήσει νωρίς εκείνο το πρωί. Το πολυτελές εξοχικό του στα βόρεια του Βερολίνου, το περίφημο Κάρινχολ, είχε γεμίσει από φορτηγά της Luftwaffe που θα μετέφεραν τα λάφυρά του στην Βαυαρία. Ο Γκαίρινγκ μίλησε για λίγο στους άντρες που θα ακολουθούσαν τη φάλαγγα και επέστρεψε στο σημείο όπου βρισκόταν ένας δυναμοεκρηκτήρας. Ένας αξιωματικός του «μηχανικού» είχε τοποθετήσει εκρηκτικά για ν’ ανατινάξει το Κάρινχολ, αλλά ο Γκαίρινγκ επέμενε να ανατινάξει ο ίδιος το κτίριο. Άφησε το βαρύ του πόδι στον δυναμοεκρηκτήρα και κοίταξε για τελευταία φορά την έπαυλή του. Ένα τεράστιο σύννεφο σκόνης τύλιξε το Κάρινχολ και το κτίριο κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος.
Ύστερα ο Στρατάρχης ανέβηκε σε μια μαύρη λιμουζίνα κι έφυγε για το Βερολίνο. Μέχρι το μεσημέρι έπρεπε να βρίσκεται στην Καγκελαρία για να συγχαρεί τον Χίτλερ για τα γενέθλιά του. Το ίδιο απόγευμα αποχαιρέτισε ψυχρά τον Χίτλερ και άφησε στο Καταφύγιο δυό αξιωματικούς του, τον στρατηγό Κόλερ και τον στρατηγό Κρίστιαν. Οι τελευταίοι θα διατηρούσαν την επαφή με το πολιορκημένο Βερολίνο.

Το προηγούμενο πρωινό ο Γκαίρινγκ είχε διασχίσει με βαριά βήματα το πευκοδάσος που αναπαυόταν στο μαυσωλείο δίπλα στη λίμνη η πρώτη του σύζυγος Καρίν. Καθώς κατέβαινε με κόπο τα στενά πέτρινα σκαλιά, άκουγε τα βλήματα του Σοβιετικού πυροβολικού να πέφτουν κατά κύματα ανατολικά του Βερολίνου. Γονάτισε για λίγο και αφού ψιθύρισε κάποια λόγια, έφυγε από τον κρύο γρανιτένιο τάφο. Ήταν ο τελευταίος τους αποχαιρετισμός. Στη συνέχεια διέσχισε με το αυτοκίνητο τον έρημα αυτοκινητόδρομο προς το Βερολίνο, παίρνοντας μαζί του μόνο τον προσωπικό του γιατρό, τον Ραμόν φον Οντάρτσα. Το μεσημέρι συνάντησε τον Χίτλερ και του ζήτησε ν’ αναχωρήσει για την Νότια Γερμανία. Στο δικό του ρεαλιστικό μυαλό, η προοπτική ενός ένδοξου τέλους δεν φάνταζε και τόσο ελκυστική και θα προτιμούσε να εντυπωσιάσει τους Αμερικάνους με μια νέα προσφορά ειρήνης. Δυό μέρες αργότερα ο Στρατάρχης του Ράιχ συγκέντρωσε στο Όμπερσάλτσμεργκ μια ομάδα συμβούλων κοντά του και τους ανακοίνωσε την πρόθεση του ν’ αναλάβει τις τύχες της Γερμανίας.
Σύμφωνα με ένα διάταγμα του Χίτλερ, τον Ιούνιο του 1941 ο Χέρμαν Γκαίρινγκ θα ήταν ο διάδοχος του Φύρερ. Δεν υπήρχε πια επικοινωνία με τον Βορρά παρά μόνο με τον ασύρματο. Ο Γκαίρινγκ απαίτησε να συμπεριληφθεί στο κείμενο η πρόταση «όλες οι εξουσίες για ζητήματα εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής». Αναμφίβολα αυτό σήμαινε ότι ήταν αποφασισμένος να διαπραγματευτεί με τις Δυτικές Δυνάμεις αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας. Έθεσε επίσης προθεσμία για την απάντηση από το Καταφύγιο του Χίτλερ. Το κείμενο που έστειλε ήταν υπόδειγμα της φρασεολογίας του Γκαίρινγκ:

«Φύρερ μου!
Εν όψει της αποφάσεώς σας να παραμείνετε στη θέση σας, στο φρούριο του Βερολίνου και σύμφωνα με το διάταγμα της 29ης Ιουνίου 1941, συμφωνείτε ν’ αναλάβω αμέσως και εξ ολοκλήρου την ηγεσία του Ράιχ ως αναπληρωτής σας απολαμβάνοντας πλήρους ελευθερίας κινήσεως εκτός και εντός των συνόρων; Εάν δεν λάβω καμία απάντηση έως την δεκάτη ώρα μ. μ., θα θεωρήσω ότι απωλέσατε την ελευθερία κινήσεων και ότι ως εκ τούτου πληρούνται οι όροι του διατάγματός σας και θα ενεργήσω για το καλό της πατρίδας και του λαού μας. Να ξέρεται ότι συμπάσχω κι εγώ μαζί σας αυτή την επαχθέστατη στιγμή της ζωής μου. είθε ο Θεός να σας προστατεύσει και να σας φέρει σύντομα εδώ, παρά τα όσα συμβαίνουν.
Μετ’ αφοσιώσεως
Χέρμαν Γκαίρινγκ»
Το ύφος του τηλεγραφήματος όπως ήταν αναμενόμενο προκάλεσε την οργή του Χίτλερ και του περιβάλλοντος του. Σύμφωνα με τη διήγησή του Χάιντς Λίνγκε, ο Χίτλερ έγινε έξαλλος.
«Ήταν δύσκολο να ξεχωρίσω τι έλεγε ο Χίτλερ, άκουσα όμως τον Μπόρμαν να λέει:
Το είπα και άλλοτε ότι ο Γκαίρινγκ είναι προδότης, γουρούνι και τυχοδιώκτης.
Συνέχισε να λέει και άλλα για τον Γκαίρινγκ και τον διέκοψε φωνάζοντας ο Χίτλερ:
-Ο Γκαίρινγκ με απογοήτεψε ήδη με την Luftwaffe του. Ποτέ δεν πίστεψα όμως ότι θα προσπαθούσε να με προδώσει έτσι.
Και ύστερα άρχισε να βρίζει τον Γκαίρινγκ. Ο Γκαίμπελς που επίσης κλήθηκε, μπήκε μέσα στο δωμάτιο και τον άκουσα να λέει:
Ο Γκαίρινγκ και όλοι οι άλλοι … τέτοιοι είναι αυτοί που σου έδωσαν τον λόγο της τιμής τους.
Αμέσως είπε ο Χίτλερ στον Μπόρμαν να εκδώσει διαταγές που στερούσαν τον Γκαίρινγκ από όλες τις εξουσίες του και να διατάξει την αστυνομία να τον συλλάβει και να τον κρατήσει στο Σάλτσμπουργκ μέχρι την παραπομπή του στο στρατοδικείο. Μόνο τότε ο Χίτλερ κάθισε στο γραφείο του».
Λίγο αργότερα έφυγε από το Βερολίνο μια τηλεγραφική διαταγή προς τους αρχηγούς των SS στο Ομπερσάλτσπεργκ, Φρανκ και Μπρέντοφ και αφορούσε τη σύλληψη του Γκαίρινγκ. Ανάλογη αντιμετώπιση θα είχε και ο κύκλος των συμβούλων του Στρατάρχη του Ράιχ. Το ίδιο βράδυ συνελήφθησαν όλοι από τα SS και την επόμενη ανακοινώθηκε από το Βερολίνο ότι ο Στρατάρχης του Ράιχ για «λόγους υγείας» είχε παραιτηθεί από όλα του τα αξιώματα. Αν και η «προδοσία» του Γκαίρινγκ αποφεύχθηκε την τελευταία στιγμή, η απογοήτευση ήταν διάχυτη στο Καταφύγιο.
Ο Μπόρμαν δεν πρέπει να δυσκολεύτηκε καθόλου να κινήσει τις υποψίες του Χίτλερ. Ένα δεύτερο τηλεγράφημα του Γκαίρινγκ στον Ρίμπεντροπ, με το οποίο τον καλούσε να αναχωρήσει για το Μόναχο, βοήθησε τον Χίτλερ να πεισθεί ότι επρόκειτο να τον προδώσουν. Στο τέλος όμως δεν συμφώνησε να εκτελεστεί ο Γκαίρινγκ, λόγω των παλιών υπηρεσιών του προς το Κόμμα και της προσωπικής τους φιλίας. Δυο ημέρες αργότερα ο Μπόρμαν θα ενημέρωνε τον Χίμλερ για τα γεγονότα. Η επιστολή του Μπόρμαν προς τον Χίτλερ που εξέθετε την νέα κατάσταση είχε ως εξής:
«25 Απριλίου 1945
Αγαπητέ μου Χάινριχ
Ο Fegelein ανέφερε στο τηλέφωνο ότι έρχεσαι εδώ. Δεδομένων όμως των κινδύνων, καλύτερα να μην πάρεις το αεροπλάνο αλλά να μείνεις απ’ έξω. Ο Φύρερ τόνισε πόσο πολύτιμο και απαραίτητο είναι το έργο σου. Τα βασικά κίνητρα του Φύρερ για να παραμείνει στο Βερολίνο, είναι τα ακόλουθα… άλλωστε θα ήταν σωστό για την κυβέρνηση του Ράιχ και τον Φύρερ να «συμπτυχθούμε» - για να χρησιμοποιήσω μια πολυμεταχειρισμένη έκφραση – ακριβώς όπως κάνουν ελαφρά τη καρδία  οι μονάδες του στρατού μας! Αν η ηγεσία απαιτεί τα στρατεύματα να κρατηθούν στις θέσεις τους, τότε θα πρέπει να ξέρει ότι υπάρχει μια γραμμή που δεν μπορεί να την υπερβεί…
Μια κυβέρνηση στη Νότια Γερμανία, θα είχε ελάχιστες προοπτικές επιβίωσης, όπως ακριβώς και στον Βορρά. Ακόμα και τα καλά οχυρωμένο Τελευταίο Φρούριο του Τυρόλου θα έπεφτε πολύ γρήγορα… Η τελική συντριβή μετά την συνθηκολόγηση του Βερολίνου και της Βόρειας Γερμανίας θα οδηγούσε αμέσως στην κατάρρευση και του Ανατολικού Μετώπου και η Γερμανική κυβέρνηση θα υποχρεωνόταν να δεχτεί τους οποιουσδήποτε όρους ειρήνης που θα μπορούσε να πετύχει. Ο Φύρερ δεν θα μπορούσε ποτέ να το κάνει αυτό ενώ, χωρίς αμφιβολία, ένας Γκαίρινγκ σίγουρα θα δεχόταν μια τέτοια ειρήνη…
Και τώρα ας δούμε τι σχεδίαζε ο Γκαίρινγκ! Κατά την γνώμη του Χίτλερ, το σχεδίαζε και το προετοίμαζε εδώ και αρκετό καιρό. Ο Γκαίρινγκ πριν φύγει με το αυτοκίνητο για το Νότο το απόγευμα της 20ης του μήνα, είπε στον πρεσβευτή Hewel ότι θα έπρεπε να διαπραγματευτούμε τώρα, απαραιτήτως και με οποιοδήποτε τίμημα κι ότι αυτός θα ήταν ο μόνος που θα μπορούσε να το κάνει, αυτό, ο Γκαίρινγκ, δεν είχε εμπλακεί στα αμαρτήματα του Κόμματος, όπως στην αντιμετώπιση του εκκλησιαστικού προβλήματος, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης κλπ κλπ…
Οι εχθροί μας προφανώς θα μπορούσαν να δεχτούν έναν ανεπίληπτο άντρα που θα είχε μάλιστα, όπως ο Γκαίρινγκ, καταδικάσει πολλά από αυτά που συνέβησαν στην αρχή.
Το κείμενο των τηλεγραφημάτων που έστειλε, αποδεικνύει κατά τη γνώμη του Χίτλερ, αρκετά ξεκάθαρα που οδηγείτο ο Γκαίρινγκ. Κυκλοφόρησε ένα τελεσίγραφο για να του δοθεί η ελευθερία δράσης τόσο στο Εσωτερικό όσο και στο Εξωτερικό, είχε μάλιστα ένα αυτοκινούμενο στούντιο εκπομπών ραδιοφώνου να τον περιμένει. Λεπτομερειακές ανακρίσεις συνεχίζονται.
Ουσιαστικά ο πρώην Στρατάρχης του Ράιχ δεν είχε σηκώσει ούτε ένα δαχτυλάκι του για να βοηθήσει  τη Μάχη του Βερολίνου από τότε που έφυγε και απλώς προετοίμαζε την προδοσία του. κατά την γνώμη των ανθρώπων εδώ, οποιοσδήποτε άλλος στη θέση του θα έκανε αμέσως ότι μπορούσε για να αποδείξει την πίστη του προς τον Φύρερ με τις πιο δυναμικές πράξεις. Όχι όμως ο Γκαίρινγκ! Δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε ποια θα ήταν η ραδιοφωνική του εκπομπή:
Εκτός από οτιδήποτε άλλο, θα επέφερε την άμεση και καθολική συντριβή του Ανατολικού Μετώπου. Ποιόν θα διορίσει ο Φύρερ ως διάδοχο, θα ανακοινωθεί σύντομα.
Όπως και να έχει το πράγμα, εμείς μένουμε εδώ και θα κρατήσουμε όσο γίνεται περισσότερο. Αν εσείς όλοι μπορέσετε να μας ανακουφίσετε έγκαιρα, αυτή θα ήταν η πιο αποφασιστική στιγμή του πολέμου. Και τούτο επειδή οι διαφορές απόψεων των εχθρών μας γίνονται όλο και πιο έντονες κάθε μέρα.
Προσωπικά έχω πειστεί ότι ο Φύρερ πήρε για άλλη μια φορά τη σωστή απόφαση. Άλλοι είναι λιγότερο πεπεισμένοι ή προτιμούν να δίνουν συμβουλές εκ του ασφαλούς. Η βιασύνη να έρθουν στο Βερολίνο και να δουν τον Φύρερ έχει υποχωρήσει και η παρόρμηση να πάνε κάπου αλλού, μαζί με λίγο – πολύ ειλικρινείς δικαιολογίες και να περιμένουν να δουν πως θα εξελιχθούν τα πράγματα, είναι μεγάλη. Όσο για μας, θα κρατήσουμε την τιμή μας και την πίστη μας, όπως πάντα».

Ο Goering στη φυλακή κατά την διάρκεια της δίκης της Νυρεμβέργης

Το πτώμα του Goering

Εκείνη την ημέρα το Βερολίνο είχε περικυκλωθεί από τους Σοβιετικούς και οι Αμερικάνοι είχαν φτάσει στον Έλβα. Ωστόσο ο στρατάρχης Σέρνερ είχε αποκρούσει τους Σοβιετικούς στα νότια της Γερμανικής πρωτεύουσας και είχε ανακαταλάβει το Μπάουτζεν και το Βάισενμπεργκ. Ο Χίτλερ αναθάρρησε: «Αν μπορούσα να νικήσω κι εδώ και να κρατήσω την πρωτεύουσα, ίσως να ξυπνούσε η ελπίδα στις καρδιές των Βρετανών και των Αμερικάνων ότι με την Ναζιστική μας Γερμανία θα μπορούσαν τελικά να έχουν κάποια ευκαιρία ενάντια σε αυτόν τον καθολικό κίνδυνο. Και ο μόνος ικανός άντρας γι αυτό, είμαι εγώ…», είπε.